1970’lerde dolu dolu olan köyde en büyük geçim kaynağı olan hayvancılık pek çok köylüye gelir ve ürün anlamında büyük katkı sağlıyordu. Şimdilerde ise göçlerin ve vefatların artmasıyla ayrıca köyde kalan nüfusun yaşının ilerlemesiyle zorlaşan hayvancılık son sınırlarında yok olmak üzere. Köyümüzde inek başta olmak üzere, at, tavuk, koyun besleyen köylüler hayvanlarını birer birer satarak sadece tarla mahsullerine dönüş yapıyorlar. Köyümüzde asıl anlamda hayvancılık ölürken , eskiden olmayan kedi ve köpek gibi hayvan nüfusu da artış göstermeye başladı. Şu an köyümüzde hayvancılıkla uğraşan sadece birkaç aile kaldı. Artık öyle sanıyoruz ki yaz aylarında fındık bahçelerinden tıngır tıngır gelen inek boyunlarındaki çan seslerini de duymaz olacağız. Köyün o eşsiz havasındaki o atmosferi artık sadece mazilerde yaşayacağız…




GERİ

  :::::::::::: Yorum_yaz :::::::::::