 Anıları,o anlattı yazarken biz yaşadık, bizler yazdık sizler okurken yaşayacaksınız... Sizlere tatilini köyde geçiren ve tatil döneminin de Ramazan ayına denk gelmesiyle güzel bir anıyla doyduğu yere dönen bir köylümüzden Ramazan anıları, bekli de o anlattıkça eski günlere geri gideceksiniz. Bizler yazarken anlatılanlarını yaşadık, sizlerinde yaşayacağına hiç şüphemiz yok. Öncelikle Tüm İslam Aleminin Mübarek Ramazan ayını kutlayarak başlıyor sözlerine çocukluk yıllarındaki Ramazan ayı sanki geri gelmişti. Fazla söze gerek yok. İşte Köyümüz Hocalı Mahallesi sakinlerinden Ahmet Karademir’in köyümüzde Ramazan anıları.
Öncelikle tüm islam aleminin mübarek ramazan ayını kutlar ve en güzel şekilde idrak etmeleini dilerim.
Uzunca bir süredir köyde olmamdan dolayı bazı şeylerin takibini yapamamanın üzüntüsünü çekerim diye düşünüyordum. ama hayat bir şekilde devam ediyordu bazen kötü bazende güzelliklerle dolu vaziyette.
İşte İsmailbeyli’de bu seneki ramazan-ı şerifi yaşamakta bana göre hayatın güzelliklerinden biriydi. Çocukluk yıllarımdaki ramazan ayının güzel hatıralarını kısmen de olsa yaşamaya çalıştık. Akşam iftar yemeğini kapıya kurulan sofraya oturarak beklemek ve tanıdıklarımızın sesinden ezan sesini dinleyerek çeşmeden alınan doğal soğukluğundaki suyu yudumlamak.
İftar oldu diye uzaklardan ve yakınlardan gelen silah ve torpil sesleri evleri bir birine yakın olanların camdan afiyet olsun diye karşılıklı bağırmaları, mis gibi tabiatın içerisinde mütevazi ve bir okadar da güzel olan iftar yemeği yeniliyor. Tabi ki bazı akşamlarda insanlarımızın bir birlerine iftara gittiğinde o sofralar daha da güzellikler kazanıyor ve bereketleniyor.
Yemek sonrası çaylar ve gün boyunca oruç tutarak, namaz kılarak, kuran okuyarak, akrabaları ve büyüklerimizi ziyaret ederek,ölmüşlerimizi kabirleri başında ziyaret ederek yapmış olduğumuz ibadetlerimizin tamamlayıcısı olarak ta teravih namazını hep birlikte eda etmenin huzuru ve mutluluğu içinde namaz sonrası cami avlusunda gün boyunca görüşemediğimiz insanlarımızla sohbet etmek ve hal hatırlarını sormakta ayrı bir güzellik olsa sanırım.
Teravih namazından sonra da herkesin evlerine istirahate çekilmesi ve bir sonraki gün için de sahur vaktine kadar uyumaları da olması gereken en doğal olaydır. Doğal olmayan ve eski ramazanları biraz olsun anımsatmaya çalışmak için bu sene hocalı mahallesine ve sesimi duyurabildiğim mahallelere davulculuk yapmaktı herhalde. Biraz acemilik olsa da turşu bidonuyla (patlayana kadara ) ve mantar tabancasıyla mahalleliyi uyandırmaya çalıştım. Gerçi çoğu uyanmıştı ama bir kaçına faydam oldu zannediyorum. Allah razı olsun onlarda geleneği bozmadılar ve davulcuyu boş göndermediler.
Neler vardı neler hasılatta benim için en güzel ve en hoş hediyelerdi. Yumurta bayağı vardı, tarladan yeni toplanmış patlıcan ve salatalıklar, bisküvi, çikolata, havlu ve en güzeli de camlara ve kapılara çıkarak o güzel tebessümleri ve hayır duaları benim için ayrı bir güzellik ve mutluluk anıydı. Ali ağbinin ezan sesini duyarak Hocalı Mahallesi sakinleri olarak toplu halde cami'ye giderek sabah namazını hep birlikte eda ederek ve peygamber efendimiz başta olmak üzere tüm ölmüşlerimize de yapılan güzel duaların ve sabah namazının faziletini de üzerimize alarak evlerimize yeni bir güne başlamak için dağılışımızda gayet güzeldi.
Kısacası sevgili dostlar, bu sene ramazan ayı benim için bir başka güzeldi. inşallah bazı örf ve adetlerimizi unutmadan nice ramazanlar, bayramlar ve güzellikleri hep beraber birlik ve beraberlik içinde yaşamamız dileği ile hoşçakalın dostça kalın.
GERİ
|
